30 YAŞ SENDROMU

Yazıma başlamadan önce belirtmeliyim ki yavaş yavaş yaklaşmış olduğum 30 yaş'a ait beklentilerim yüksek ama beklentim kadar korkularım kaygılarımda var tabiii....Bundan dolayıdır kii işte 30 Yaş sendromu.. ;)

İnsanların kendisiyle ve bedeniyle en büyük imtihanı bana göre 30`unda başlıyor.  `30 yaş sendromu`na yakalanan birinin sonraki sendromları teğet geçmesi mümkün değil!  35 yaşına geldiğinde ise Cahit Sıtkı Tarancı`nın dizelerindeki gibi "Yaş otuz beş, yolun yarısı eder, Dante gibi ortasındayız ömrün" diye diyeee bazı şeylerdeki kabullenişler başlıyor. Sonra başlıyoruz  40, 50,60 derken 70 yaş sendromları görülüyor.Ayyyy yaşlandıkkkk… LL

30 yaş sendromu" olarak adlandırılan bu süreç, bazıları için 26 yaşında başlıyor (Eyvah otuzuma yaklaşıyorum!), bazıları içinse 35 yaşına kadar devam ediyor. (Eyvah 30 yaşını geçiyorum!)

Bazılarıda "29,5 yaşındayım" (nasıl bir tanımlamaysa) diyorsa ya da yaşını küçültüyorsa biliniz ki sendromun müptelası olmuştur.Buna örneğim çok fazlaaaaa .. JJ 

Tıpta hiçbir yaşın bilimsel olarak kanıtlanmış olumsuz bir sendrom durumu olmasada işte bizler bu ilerleyen yaşımızı özellikle bayanlar giden günleri kafamıza takıp sendrom durumu oluşturup her yaşa ayrı bir sendrom yakıştırması yapıyoruz.. J

30 yaş sendromu erkeklerde daha çok sosyal çevrenin daha doğrusu "evlen artık oğlum" diyen ailenin baskısıyla oluyor.

30 yaş sendromu geç kalmışlık hüznü, başaramama kaygısı ve kendini sorgulama, bulunduğu durumu beğenmeme hali olarak tanımlanıyor. Bu sendromu yaşayanlar çoğunlukla ya hâlâ bir iş sahibi olamamış ya da yaptığı işten memnun olmayanlar ve iyi bir işe sahip ama evlenmemiş, kendi düzenini kuramamışlar oluyor. Evli, çocuklu ve kariyerlı olanlar ise; giderek artan sorumluluktan korkmaya başlayabiliyor. Bu yaşa kadar bireyin neleri yaptığı, neleri ürettiği, isteklerinin ne kadarını hayatına geçirdiği, sahip olduklarını gerçekten isteyip istemediğini “Sorgula-Ma” dönemi başlıyor.

Neden “Sorgula-Ma” ?? Çünkü kafamıza taktığımız hiçbirşey bizden daha değerli ya da daha önemli değil kafanızı kurcalayan her şeyi atın sizi daha çok bunaltıp,üzüp,daraltmasını engelleyin bu olumsuzluklardan biran önce uzaklaşın… Sonrada oturup “YAŞ SENDROMU'NU” durumunu neden öyle neden böyle diye sorgulamayın.. J

Hayat kısa her anı , her yaşı , her dakikası YAŞAMAYA değer ..!!